Stablo tise, "čuvarkuća" Gradske kuće

 

 

 

 

Najpoznatija zrenjaninska tisa, istorijski povezana sa Gradskom kućom i njenim neposrednim okruženjem, zasađena je oko 1890. godine, o čemu svedoče fotografije nastale u tom i nešto kasnijem periodu. To je period neposredno nakon rekonstrukcije i dogradnje zgrade, kada je formiran i Županijski park u kom, oko fontane, takođe raste nekoliko stabala tise. Još jedan primerak, ali skromnijih dimenzija, raste uz desno krilo zgrade. 

 

 

 

 

Na brojnim starim fotografijama Gradske kuće, s obzirom na njegov dominantan položaj, vidljivo je i stablo tise, te se kroz vreme i promene na samoj zgradi, njenom okruženju i Trgu slobode, može pratiti i rast tog stabla. Ova tisa je, uz zgradu, takođe svedok svih istorijskih zbivanja na gradskom trgu. S obzirom da još nije dostigla uobičajenu veličinu i da se, iako je prevalila jedan vek, smatra mladom, nastaviće da raste, zajedno sa gradom i trgom i dalje prateći sve promene na njemu. Dobila je posebno mesto na novom Trgu slobode, oko nje je postavljen novi travnjak i proširena zelena površina na kojoj se nalazi. Pored nje više neće prolaziti motorna vozila, što joj donosi dodatni kvalitet i zdraviju životnu sredinu.              

 

 

 

 

Da li se simbolika tisovog drveta može vezati za zbivanja unutar "prve" zgrade Zrenjanina i ljude koji su u njoj donosili sve najznačajnije odluke vezane za funkcionisanje grada? U srpskom narodu vlada verovanje da tisa ukućanima donosi zdravlje i dugovečnost, a rasteruje uroke, zle duhove i veštice. Ponegde se veruje da iver od tisovine među novcem čuva isti od potrošnje. Od tisinog drveta pravile su se kašike, štapovi, ogrlice, crkveni krstići. Magična moć tise objašnjava se njenom dugovečnošću, jer može da živi i više od hiljadu godina.

 

Konačno, semenke ploda tise su otrovne, baš kao i listovi, dok je crveni semeni omotač sočan i sladak. Zbog svega navedenog, često se baš tisa sadi u kućnom okruženju, kako bi čuvala i dom i njegove stanare. 

 

 

Stablo tise možda će nadživeti i samu Gradsku kuću, a možda i nestati u vihorima nepredvidivih životnih ukrštanja i razmimoilaženja, ko zna. Danas je ona jedan od simbola grada na Begeju, baš kao i zgrada u čijoj je zaštitničkoj senci rasla i zimzelenu krošnju širila svih burnih prohujalih i godina čiji smo savremenici…