Geografski položaj
Republika Srbija
Opšti podaci
Nakon raspada bivše Socijalističke federativne republike Jugoslavije (SFRJ) i građanskog rata 1991. godine, od federalnih jedinica Srbije i Crne Gore 1992. godine formirana je Savezna Republika Jugoslavija. Na sednici Parlamenta SR Jugoslavije održanoj 5. februara 2003. godine proglašena je Zajednica Srbije i Crne Gore. Nakon sprovedenog referenduma o državnom statusu Republike Crne Gore, održanog 21. maja 2006. godine, kada su građani Crne Gore izglasali nezavisnost ove republike, samostalna država postala je i Republika Srbija.
Ponovnu nezavisnost Srbije, nakon 90 godina, poslanici Narodne skupštine Republike Srbije izglasali su 5. juna 2006. godine. Osmog novembra 2006. godine Narodna skupština Republike Srbije proglasila je novi Ustav Republike Srbije. Ustav je usvojila Skupština 30. septembra 2006. godine, a on je zatim potvrđen na referendumu održanom 28. i 29. oktobra iste godine.
Republika Srbija zauzima površinu od 88.361 km2 i broji 7.440.769 stanovnika, pri čemu nisu obuhvaćeni podaci za Autonomnu pokrajinu Kosovo. U sastavu Republike Srbije se nalaze Autonomne pokrajine Vojvodina i Kosovo. Na osnovu rezolucije Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija 1244, usvojene 10. juna 1999. godine, na teritoriji pokrajine Kosovo uspostavljena je privremena civilna administracija Ujedinjenih nacija (UNMIK). Vlada Kosova proglasila je jednostranu nezavisnost 17. februara 2008. godine, koju Republika Srbija ne priznaje.
Po nacionalnoj strukturi stanovništva najbrojniji su Srbi (oko 82%). Srbija se graniči na severu s Mađarskom, severoistoku Rumunijom, istoku Bugarskom, jugu Makedonijom i Albanijom, jugozapadu Crnom Gorom, zapadu Hrvatskom i Bosnom i Hercegovinom (Republikom Srspkom). Dužina granice iznosi 2.114,2 kilometara. Glavni grad je Beograd (1,6 miliona stanovnika), a veći gradovi Novi Sad, Niš, Kragujevac, Priština, Subotica, Zrenjanin, Kruševac, Užice, Pančevo, Šabac, Valjevo, Kraljevo...
Geografske karakteristike
Od prostrane ravnice na severu, do ravničarskih, brežuljkastih i brdskih područja, visoravni i visokih planina južno od Save i Dunava, između kojih se prostiru široke doline, kotline i izduženi tesnaci. Ravnice su u Panonskoj niziji i njenim obodnim delovima: Mačva, Posavina, Pomoravlje, Stig i Negotinska krajina u istočnoj Srbiji. Srbija ima 55 odsto obradive površine, dok je 27 odsto pod šumom. Visinu od preko 2.000 metara dostiže 15 planinskih vrhova, od kojih je najviši Đeravica na Prokletijama (2.656 m).
Reke pripadaju najvećim delom slivu Crnog mora. Najveće reke su Dunav (plovna), Sava (plovna), Morava, Tisa (plovna), Begej (plovna), Tamiš, Nišava, Timok, Kolubara, Ibar. Najveća domaća reka je Morava. Od jezera najveće je veštačko Vlasinsko jezero, zatim Zlatarsko jezero i Potpeć.
Klima je umereno kontinentalna. Srednje godišnje temperature 11-12°S, padavine 550-650 mm godišnje. Vegetaciju čine listopadne, a manje četinarske šumske vrste srednjoevropske oblasti. Znatni planinski delovi su pod pašnjacima, a u panonskom delu i stepama. Nacionalni parkovi su Fruška gora, Zvijezda, Resava i Đerdap.
Srbija se nalazi na važnom komunikacionom pravcu međunarodnog značaja: Panonska nizija - Moravsko-vardarska kotlina - Egejsko more. Glavna komunikaciona čvorišta su Beograd i Niš.
Privreda
Oblast industrije i rudarstva Republike Srbije obuhvata vađenje ruda i kamena, prerađivačku industriju i proizvodnju i distribuciju električne energije, gasa i vode. U preduzećima iz oblasti industrije i rudarstva zaposleno je 696.540 radnika, odnosno 52 odsto ukupnog broja radnika u Republici Srbiji. Elektroprivredu Srbije (EPS) čine rudnici uglja, elektroenergetski izvori (hidroelektrane, termoelektrane, toplane), prenosna mreža i distributivni sistem. Rudarstvo u Srbiji predstavlja osnovu za industriju, pa time i za ekonomiju naše zemlje u celini. Najznačajnija su nalazišta uglja, i to niskokalorični ugljevi - ligniti, koji se otkopavaju u rudarskim basenima Kolubare i Kostolca, kao i bakar i plemeniti metali, kojih ima u Rudarsko-topioničarskom basenu Bor. Sekundarno izdvajanje plemenitih metala iz rude bakra je takođe značajno.
Najrazvijenije grane poljoprivrede su stočarstvo (43 odsto) i ratarstvo (42 odsto), zatim sledi voćarstvo i vinogradarstvo (12 odsto), a ostale kulture zastupljene su sa tri odsto. Površina poljoprivrednog zemljišta obuhvata 5.734.000 hektara (0,56 ha po stanovniku), a na oko 4.867.000 hektara te površine prostire se obradivo zemljište (0,46 ha po stanovniku).